«Het leven is broos, zoals de dauwdruppels rond de voet van de planten of de rijmdruppeltjes die aan de bladeren hangen. Wij zijn wezens die 's ochtends een stralend gezicht hebben, maar 's avonds zijn we nog slechts een hoopje witte asse.» Dat schreef, in Japan vijf eeuwen geleden, Rennyo Shonin, 8ste hoofdabt van Honganji. Vijf eeuwen later worden wij nog steeds geconfronteerd met de onberekenbaarheden van leven en dood, vijf eeuwen later hebben we nog steeds dezelfde vragen. In deze tijd hoor je overal zeggen dat er een taboe geworpen wordt op het verschijnsel sterven en dood. De mens van...